Het ‘North Mississippi Allstars’ collectief, opgericht in 1996, is inmiddels een begrip en doet onmiddellijk aan de broers Luther en Cody Dickinson denken met hun Southern rock en rootsy blues. Beide zangers zijn muzikaal uitermate begaafd. Bovendien kan de fantastische Cody, één van mijn drummerfavorieten, met zijn drumslagen zowat de koppigste slapende geesten wakker maken oprijzend vanuit het slib aan de Mississippi oevers. Gitarist Luther van zijn kant is dermate veelzijdig dat hij zowat bij om het even welke band kan aansluiten, hetzij bij de ‘Black Crowes’, de ‘South Memphis String Band’ met Alvin Youngblood Hart of ‘The Mississippi Mudbloods’ met Ian Siegal. Maar zoals hun in 2009 overleden vader Jim Dickinson zijn zoons aanmaande: wanneer zij samen spelen zijn zij op hun best, wat zij bewezen op het Blues Peer festival in de zomer van 2012, en misschien ook dit jaar want 4 juni staat op hun tourschema nog steeds niet geboekt. In 2008 hadden zij na tien jaar NMA - en een vijftal gezamenlijke albums - besloten om tijdelijk hun eigen weg te gaan, elk op hun manier de erfenis van hun vader voortzettend. Het duurde echter geen twee jaar of zij kwamen opnieuw samen om een hernieuwde impuls te geven aan de North Mississippi Allstars, dat resulteerde in 2013 met het magische studioalbum, "World Boogie Is Coming", grotendeels opgenomen in de ‘Zebra Ranch Studio’ in Hernando, destijds door vader Jim opgericht. Behalve Luther en Cody spelen op dit album nog een select groepje muzikanten mee waaronder Chris Chew, Lightnin’ Malcolm, Duwayne en Garry Burnside, Alvin Youngblood Hart, The Babies en de London Souls.

Twee jaar later verscheen het album "Freedom & Dreams" (2015) dat ze samen opnamen met Anders Osborne en nog eens twee jaar later "Prayer for Peace" (2017), en voor dezelfde lijn te volgen, twee jaar later "Up And Coming" (2019), met een zeer indrukwekkende lijst van gasten, vergelijkend met hun "World Boogie Is Coming" album. Nu met Mavis Staples, Jason Isbell, Cedric Burnside, Duane Betts en vooral Otha Turner als inspiratiebron van deze plaat. Het verhaal achter deze plaat, was dat in 1996 een Texaanse fotograaf, Wyatt McSpadden, naar North Mississippi reisde om lokale muzikanten te fotograferen. De broers Luther en Cody Dickinson waren net ten zuiden van Memphis opgegroeid en sneden hun tanden in het experimentele rock & roll-spel, maar ook in het rootsrepertoire van hun vader. Hun voeten werden stevig in de modder- en muziekscene van North Mississippi geplant, en ze waren enthousiast om Wyatt rond te leiden in hun gemeenschap, om hem kennis te laten maken met de muzikale families van Otha Turner, RL Burnside en Junior Kimbrough. Een maand nadat McSpadden die foto's had genomen, maakten de pas gevormde North Mississippi Allstars hun debuutalbum "Shake Hands with Shorty" (2008), waarbij ze het concept van hun vader’s roots, muziek als kader voor improvisatie integreerden en experimentele/psychedelische uitstapjes vermengden met de folksongs van Hill Country. In slechts enkele jaren tijd zou hun leven dan voorgoed veranderen. Meer dan twee decennia lang zouden ze de meeste foto's niet meer zien, totdat McSpadden de broers in 2017 opspoorde. Luther en Cody wilden meteen een nieuw album maken gebruikmakend met deze foto's, want de muziek die hun leven veranderde, werd in deze foto's vastgelegd, en daarbij kunnen de broers illustreren hoe de Mississippi-muziek in 1996 klonk, en hoe het nu klinkt. "Up and Rolling" neemt de luisteraars dan ook mee op een tournee door deze levendige en landelijke gemeenschap: door de heuvels en langs de binnenwegen naar Otha's huis, naar de nachtclub van Junior Kimbrough en de huisfeesten van RL Burnside. In augustus 2020 volgde nog de single "Catfish" feat. Cedric Burnside

De nu met vier keer Grammy genomineerden North Mississippi Allstars zetten hun levenswerk voort op hun nieuwe album "Set Sail". De plaat, is een funky en lome set nieuwe muziek van de broers Dickinson die hun magie laten horen op een betekenisvolle en volwassen manier die de organische geluiden van het Zuiden mengt met relevante, moderne ideeën. Het is van de ene naar de andere track een en al vibe en zwelgt in smaken variërend van diepe funk tot Delta psychedelica. Deze keer hebben de broers Jesse Williams op bas en Lamar Williams, JR. (zoons van de Allman Brothers bassist Lamar Williams, Sr) op zang erbij gehaald om deel uit te maken van hun steeds veranderende collectief. De twee mannen zijn ook muzikanten van de tweede generatie en dragen bij aan de bekende glans van de groep. Als een eenheid zijn de vier spelers aan elkaar verbonden en geeft samen een overtuigende kracht die deze 13e release van de Allstars opluistert. De band opent met de sudderende, sombere funk van "Set Sail Part I", en heeft dan ook een meer New Orleans soulvol geluid. Verre van het typische bombastische eerste nummer op de meeste van hun albums, is het een gekoeld maar niet spanningsloos nummer dat je vraagt om dichterbij te komen om elke noot en elk woord te horen. Het is een filosofisch nummer over het stijgende water veroorzaakt door de klimaatverandering, maar het werkt ook als sociaal commentaar. Luther en Williams zingen er samen op en hun gecombineerd geluid is betoverend. Luther's slide spel is hier minimalistisch en passend spookachtig, en voegt veel sfeer toe aan het nummer. "Bumpin", dat volgt, logenstraft enigszins zijn naam, het is niet zozeer een ode aan dansen als zodanig, meer een ode aan traag, warm vrijen en het tempo en de grind roepen warme, sensuele zuidelijke nachten op. "See The Moon" zoekt meer het upbeat funk / soulachtige terrein op en laat Luther zijn vocalen verweven met Williams en Sharisse Norman. De sound is hier breed en hypnotiserend en de driestemmige zang maakt het helemaal af. De band raakt de perfecte plek tussen body-moving beats en muzikale helderheid en maakt van het nummer een hit in wording. "Outside" houdt Williams aan de microfoon en is één van de meer verhalende nummers op het album en is er des te sterker door.

"Didn't We Have a Time" heeft een folkachtigere melodie en geeft meer een zacht psychedelisch gevoel, met melodieën die de akkoorden volgen en versierd zijn met toetsen en licht gefaseerde gitaarriffs, die naar het jazzier einde van het spectrum neigen - met iets meer dan zes minuten laat het ook een geïmproviseerd ritme toe om zich achter de zang te ontwikkelen. "Never Want To Be Kissed" is pure vintage soul en zet de legendarische William Bell in de spotlights. Het is een hartverwarmende song over het verdriet van een afscheidskus op een kinetische, met blazers versterkte beat die Bell elke druppel emotie uit de tekst laat halen. Zijn stem en toon zijn stabiel en sterk, waardoor het nummer aanvoelt alsof het uit een tijdmachine uit het midden van de jaren 60 komt. Cody Dickinson levert goed drumwerk op dit nummer, zoals op iedere song van dit album, en voegt zijn eigen moves toe waar het nodig is. Voor mij is dit het hoogtepunt van het album. Lamar Williams Jr keert terug voor drie van de laatste vier nummers, eerst is er "Set Sail Part II" dat jazzy klinkt met toegevoegde strijkers en zijn stuiterende bas. Het past in de geïmproviseerde ethos van grote delen van het album. Het is eerder fysiek functioneel en organisch dan lyrisch, maar in de juiste donkere, hete club zou het perfect zijn. "Juicy Juice" met zijn funky Meters-achtige ritmes, komt van lowdown en zwoel als een vochtige zomernacht en heeft een killer baslijn van Jesse Williams die het geheel knallend houdt. Het is een leuke track die perfect is voor de late uurtjes en de groep laat zien de perfecte groove machine te zijn. "Rabbit Foot" en "Authentic" sluiten het album af, het eerste is een jam gebaseerd op een stevige, indringende beat, terwijl het laatste sociaal commentaar geeft door te zeggen 'we don’t need to see the guns in the street' . Het is een meer doordachte song, met instrumentatie schijnbaar gebouwd rond de lyrische kern. Dit nieuwe album "Set Sail" zet de traditie van de band voort om rootsmuziek te maken die een opmerkelijke variëteit vertoont, en is gewoon een superinspanning van een van de meest eigenzinnige Amerikaanse bands van de laatste 30 jaar. The North Mississippi Allstars hebben een aantal grote stappen gezet in de richting van de soulvolle, jazzy kant van de nummers, waar het voor mij het beste werkt, is wanneer de improvisatie in en rond het nummer wordt gebouwd, wat het element van verrassing geeft. Binnenkort in de maand juni te zien in Nederland, nl. Raalte en Amsterdam, en laat ons hopen, Blues Peer waar ze het festival 10 jaar later samen met Cedric Burnside misschien op zaterdag afsluiten. Fingers Crossed!

Tracks:
1. Set Sail part I (Featuring Lamar Williams Jr.)
2. Bumpin’
3. See the Moon (Featuring Lamar Williams Jr. and Sharisse Norman)
4. Outside (Featuring Lamar Williams Jr.)
5. Didn’t We Have a Time
6. Never Want To Be Kissed (Featuring William Bell)
7. Set Sail part II (Featuring Lamar Williams Jr.)
8. Juicy Juice
9. Rabbit Foot (Featuring Lamar Williams Jr.)
10. Authentic (Featuring Lamar Williams Jr.)